आंशु र मेरो सम्बन्ध ........(गीत)

आंशुसँगै बग्ने छैनन् मेरा मनका सपनाहरु
मेहनतले आकार दिन्छु साकार हुन्छन् आफैं बरु ।

खसाल्थे ढिक्का आँखाले सानै पिडा किन नहोस्
हुन्थ्यो टिलपिल परेली अरुले नैं दुःख पाओस् ।
दुःखको साथी ठानेर सकुन्जेल रुन्थें म त
मनको तनाव सारा पखालिन्छन् भन्थें पो त ।


आँखा सुख्खा भएपछि यसको मुल्य थाहा भो
छँदैछ बगोस् न ठान्थें रोग थपिंदा डाहा भो ।
अगाडि बढ्न दिंदैन पाइला छेक्छ आंशुले
गुम्न दिन्न म सवथोक बाटो नैं थुन्छु आफैंले ।

विनोद शर्मा ‘सानुभाइ’ २०६९/०८/२७